Le vagabond - De Wagabond
Par domcorrieras, le samedi 24 novembre 2018 - Poèmes & chansons - lien permanent
Je vais d’Apach jusqu’à Yutz,
Je dors dans la paille avec les souris
Je vais de Kitzing jusqu’à Basse-Ham,
Je n’ai pas de maison, je n’ai pas de mère.
Je vais de Hettange-Grande jusqu’à Rettel,
A pied avec un sac et un bâton misérable,
Je reste à Sierck aussi longtemps
que les gens veulent bien me garder,
Je ne travaille pas trop, je dois me ménager.
Je mange ce que les enfants
m’apportent en cachette
Avec l’idiot du village, je peux rire et chanter,
A Contz j’ai du soleil et une bonne bouteille de vin,
Cela me suffit pour aujourd’hui, la vie est belle.
Marie aime bien venir avec moi dans les prés,
Si Marie ne vient pas,
alors viennent Cathy et Elizabeth,
Leurs maris me cherchent de Zoufftgen
jusqu’à Cattenom,
Avec le garde-champêtre
et le curé ils veulent m’enterrer.
.........................................
Ech gi vun Opech bës no Yäitz
Ech schlofen am Stréi mat de Mäis
Ech gi vun Këtzengen bës no Ham
Ech hu kee, haus, ech hu keng Mamm.
Ech gi vun Hetténge bës no Rettel
Zu Fouss mat engem Sak
an engem schappege Bengel
Ech bleiwen zu Sierck soulaang
wéi d’Leit mech halen
Ech schaffe nët ze vill, ech muss mech behalen.
Ech iesse wat d’Kanner mer heemlech bréngen
Mam Dommen vum Duerf kann
ech laachen a séngen
Zu Kontz hen ech Sonn an
éng gutt Fläsch Wäin
Dat laangt mir fir haut, d’Liewen as fäin.
D’Märri kënnt gäer mat mir an d’Wis
Wann d’Märri nët wëllt,
kommen d’Kätti an d’Lis
Hir Männer siche mech vu
Suuftge bës Kättenuewen
Mam Préiter a mam Här
wëlle se mech begruewen.
Daniel Laumesfeld / Récits, chansons et poèmes franciques