« Il n'y a pas de plus grand poète.
Il y a la poésie. »

Paul Fort (Canzone du vrai de vrai / Portraits sur le sable)

Le vagabond - De Wagabond

 

 

Je vais d’Apach jusqu’à Yutz,

Je dors dans la paille avec les souris

Je vais de Kitzing jusqu’à Basse-Ham,

Je n’ai pas de maison, je n’ai pas de mère.

Je vais de Hettange-Grande jusqu’à Rettel,

A pied avec un sac et un bâton misérable,

Je reste à Sierck aussi longtemps

que les gens veulent bien me garder,

Je ne travaille pas trop, je dois me ménager.

Je mange ce que les enfants

m’apportent en cachette

Avec l’idiot du village, je peux rire et chanter,

A Contz j’ai du soleil et une bonne bouteille de vin,

Cela me suffit pour aujourd’hui, la vie est belle.

Marie aime bien venir avec moi dans les prés,

Si Marie ne vient pas,

alors viennent Cathy et Elizabeth,

Leurs maris me cherchent de Zoufftgen

jusqu’à Cattenom,

Avec le garde-champêtre

et le curé ils veulent m’enterrer.

 

.........................................

 

Ech gi vun Opech bës no Yäitz

Ech schlofen am Stréi mat de Mäis

Ech gi vun Këtzengen bës no Ham

Ech hu kee, haus, ech hu keng Mamm.

Ech gi vun Hetténge bës no Rettel

Zu Fouss mat engem Sak

an engem schappege Bengel

Ech bleiwen zu Sierck soulaang

wéi d’Leit mech halen

Ech schaffe nët ze vill, ech muss mech behalen.

Ech iesse wat d’Kanner mer heemlech bréngen

Mam Dommen vum Duerf kann

ech laachen a séngen

Zu Kontz hen ech Sonn an

éng gutt Fläsch Wäin

Dat laangt mir fir haut, d’Liewen as fäin.

D’Märri kënnt gäer mat mir an d’Wis

Wann d’Märri nët wëllt,

kommen d’Kätti an d’Lis

Hir Männer siche mech vu

Suuftge bës Kättenuewen

Mam Préiter a mam Här

wëlle se mech begruewen.

Daniel Laumesfeld / Récits, chansons et poèmes franciques